Daddy လူဆိုး - အပိုင်း 21
![](https://novel.theatre18.me/wp-content/uploads/2023/11/354459950_974149837337428_2705567780275480587_n.jpg)
ဆာကူရာ ပန်းရံနံ့လေးတွေကို လုယာ
အခုထိ ရှုရှိုက်မိနေဆဲ…
လှတယ် ရိုးရှင်းတယ်
ဆိုဖာအနက်ကြီးပေါ် ထိုင်နေရင်းက
မျက်လွှာချ၍ ဒူးလေးပေါ်လက်လေးနှစ်ဖက်
ဆုပ်ကိုင်သလိုတင်ထားမိကာ အတွေးတွေက
စောစောက ဝေဖြာနေတဲ့ ပန်းတွေဆီ
“သမီးလေး အအေးသောက်မလား
ကော်ဖီသောက်မလား”
“ဟင် ရှင် အော် ဟုတ်
ဟို ရ ရပါတယ်”
ဂျပန်လိုပဲပြောမယ်ထင်ထားလို့
လုယာနဲ့မဆိုင်လောက်ဘူးအထင်
ခေါင်းလေးငုံ့ထားတုန်း
အဒေါ်ကြီးက မြန်မာလိုပြောတော့
လုယာကြောင်လည်းကြောင်သွားရ၏။
ထစ်ငေါ့နေတဲ့ အားတုံ့အားနာ
မျက်နှာလေးကို သူလှည့်ကြည့်ပြီး
ဒူးပေါ်တင်ထားတဲ့ သူမလက်ကို
သူ့လက်နဲ့ထပ်အုပ်ကိုင်ကာ
သူတို့ရှေ့က မိဘတွေဆီ တစ်ချက်
ဝေ့ကြည့်၏။
အပြုံးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေတဲ့ မိဘနှစ်ပါးကို
သူအကြည့်ဆုံတော့ နှုတ်ခမ်းပါးအဲအဲလေးတွေက
လှုပ်ခနဲပြုံး၍
“ဒါ မာမီတို့ သိပ်လိုချင်တဲ့
ကြေးလုယာဆိုတဲ့မိန်းကလေး”
ကြိုသိထားကြတဲ့ မိဘတွေက
ခြေချင်းချိတ်ထိုင်လျက်မှ
အပြုံးတွေမပျက်သလို
မျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ ကြည့်နေရှာသော
လုယာလေးအား သဘောကျကြည့်တွေနဲ့
“ဒါပေါ့ ဒယ်ဒီလည်း
ချွေးမလေးကို လိုချင်နေတာ
သားနည်းနည်းနောက်ကျတယ်”
“အလှလေးကို သူအရင်
စိတ်ကြိုက်ကြည့်ပြီးမှ
တို့ဆီခေါ်လာတာပေါ့ယောင်္ကျားရယ်”
လင်မယားနှစ်ယောက်က
ခပ်ပြုံးပြုံးပြောနေကြပေမဲ့
လုယာမနေတက်။
သူပြောတဲ့ လည်စရာအိမ်ဆိုတာ
သူ့မိဘတွေအိမ်ပေါ့
စောစောစီးစီးကြိုပြောရင်
ဘာဖြစ်မှာကျလို့
လုယာ ကြောင်ပြီး မျက်ဝန်းဝိုင်းလေးနဲ့
ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးဟလျက်
သူကတော့ လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားတာ
မလွှတ်တမ်း…
သူတို့မိသားစုကိုကြည့်ပြီး
လုယာအားကျစိတ်တွေဝင်လာသည်။
ဒါပေမဲ့ ဖေဖေက လုယာကိုမြင်ရင်
ဒီလိုအကြင်နာပြည့်နေတဲ့
အပြုံးမျိုးနဲ့ တစ်ခါမှ မဆက်ဆံဖူးတာ
နွေးလျလျတိုးတိုက်လာတဲ့လေညှင်းတွေထက်
ထိုမိသားစု စကားဝိုင်းက ပိုပြီးနွေးထွေးနေသည်။
လုယာကိုလည်း ချစ်ကြတဲ့ အကြည့်
မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ဆက်ဆံကြတော့
အငိုသန်တဲ့လုယာ မျက်ရည်လွယ်လာပြန်သည်။
0000 0000 0000 0000
အနီရောင်အသုံးဆောင်တော်တော်များများ
ဒီအိမ်မှာတွေ့ရသလို သူပိုင်တဲ့အိမ်ကြီးမှာ
အမည်းနဲ့ခဲတွေသာ အသုံးများသည်။
ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားရှင်ရှေ့က
ဘုရားပန်းအိုးနဲ့ တောက်ပတဲ့ မီးလုံးတွေ
ဘုရားခန်းသီးသန့်က အိမ်တစ်အိမ်လုံးထပ်
သပ်ရပ်နေတယ်လို့ပြောရမည်။
ဒါမှမဟုတ် ဗုဒ္ဓအလင်းတွေကြောင့်လား
ဘုရားရှိခိုးပြီး ထွက်လာတော့
ဘုရားခန်းရှေ့မှာ လက်ပိုက်ကာ
စောင့်နေသည့် ဒယ်ဒီ
မျက်ဝန်းနက်တွေက သူမကို
မညှာမတာကြီး ကြည့်နေတာကြောင့်
မျက်လွှာလေးချထားလိုက်မိ၏။
“ကိုယ့်ကိုချစ်မိတော့မယ်ဆိုရင်ပြောဦး”
“အို…”
လုယာ ဘုရားခန်းဘက် မလုံမလဲ
ပြန်ကြည့်ပြီး အရဲတင်းလွန်းတဲ့
သူ့အား မျက်စောင်းလေးနဲ့သာ
ခပ်သွက်သွက်လေးရှေ့ကလျှောက်သွား၏။
“ဟော ကိုယ့်ကိုမစောင့်ဘဲ”
နောက်က ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ရင်း
ထမင်းစားဖို့ လာခေါ်တဲ့ မိဘနှစ်ပါလုံးနဲ့
ဆုံသွားစဉ် လုယာခြေလှမ်းတွေ
တိခနဲရပ်လိုက်သည်နဲ့ ထပ်ကြပ်မကွာ
သူ့ခြေလှမ်းတွေကြောင့် ရင်အုံကြီးက
ကျောပြင်လေးကိုထိတိုက်သွား၏။
သူ့မိဘတွေက လွတ်လွတ်လပ်လပ်
နေထိုင်တာ တစ်ခြားသောနိုင်ငံရဲ့
အတွေ့အကြုံအရလား ပင်ကိုယ်အမူကျင့်လား
မသိပေမဲ့ တွေ့တွေ့ချင်း မိတ်ဆက်ပြီးမကြာ
“ကလေးဘယ်တော့ယူကြမှာလည်း”
“သား သွက်ပါစေနော်”ဟု သူ့ဒယ်ဒီက
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောလိုက်တာ
လုယာ နေစရာနေရာတောင်မရှိ
ဖြစ်သွားသည်။
“ဟို လုယာ လုယာ မဆာသေးလို့ပါ
ဦးဦးနဲ့ဒေါ်ဒေါ်”
“ဘယ်ဖြစ်မလည်း ဘာစားထားလို့လည်း”
စိုးရိမ်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေကို
လုယာတစ်ချက်မော့ကြည့်တော့
အဒေါ်ကြီးက ရှေ့ကိုပါတိုးလာ၍
“ခန္ဓာကိုယ်လေး ဒီလောက်သေးနေတာ
ထမင်းမစားလို့ဘယ်ဖြစ်မလည်း”
လက်မောင်းလေးကိုကိုင်ပြီး
အားမလိုအားမရ ဆုပ်ကြည့်၏။
“ဟုတ် လုယာ ဒယ်ဒီမုန့်ကျွေးတာ
စားထားသေးလို့ပါ ဒေါ်ဒေါ်”
“အင်း သားကတော့”
“အဟင်း ကျွန်တော့်မိန်းမ
ဗိုက်ဆာရင် ထကျွေးလိုက်ပါ့မယ်
ဒယ်ဒီနဲ့မာမီစားနှင့်တော့နော်”
“ဟုတ်ပါပြီ သား ကြိုးစားနော်”
“စိတ်ချဒယ်ဒီ”
ဦးလေးကြီးက လက်ဝါးချင်းနှစ်ဖက်
ရိုက်၍ အထာပါတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံဖြင့်
ပြောသွားရာ မတုန့်မဆိုင်းပြန်ဖြေလိုက်တဲ့သူ
လုယာ ထိုနေရာကနေ အငွေ့အဖြစ်
ပြောင်းလဲသွားချင်မိသည်။
တက်ညီ လက်ညီသားဖနှစ်ယောက်က
မျက်ဆတွေလည်း ပြစ်ပြနေကြသေးသည်။
ထွက်သွားကြမှ လုယာ အသက်ရှူချောင်ပေမဲ့
ဘေးက ဝါးစားမတက် ခပ်စူးစူးအကြည့်တွေ
လူကိုတုန်တက်သွားရသည်။
“ကိုယ့်ဒယ်ဒီပြောသလို
အဟင်း!”
“ဒယ်ဒီ လုယာ လုယာဗိုက်ဆာတယ်”
တမင် ဉာဏ်များတတ်တဲ့ လုယာကို
သူ အသည်းစွာကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်မိ၏။
ဆွဲခေါ်သွားတဲ့လူက နားသယ်စလေးအား
နမ်းပြီး အခန်းထဲမွှေ့ရာခင်းကြီးမှာ
ထိုင်စေသည်။မျက်နှာချင်းဆိုမှာ ခုံဆွဲကာ
ယူထိုင်ပြီး လုယာကို ဖောက်ထွင်းမတက်
ကြည့်နေလေသည်။
ရင်တွေတစ်လျက်လျက်တုန်ကာ
မိုးချိန်းနေသလို ခေါင်းတွေလည်းကြိမ်း၍
ရေခဲပြင်ကြီးလွှမ်းမိုးခံနေရတဲ့အတိုင်း
တစ်ကိုယ်လုံးအေးစက်တုန်ရင်လာသည်။
“ကိုယ်မင်းကို ဘာမှ မလုပ်ပါဘူး
ဒီတိုင်းအလှကြည့်ချင်လို့”
“အို!”
ရင်ထဲကိုတုန်တက်သွားတာပင်။
မျက်နှာလေးရဲပြီး မျက်လွှာလေးချကာ
မနေတတ်သလိုမျက်နှာလေးကို
နှုတ်ခမ်းထူထူတွေတွန့်ချိုးပြုံးလိုက်ပြီး
မွှေ့ရာခင်းကြီးဆီကူးပြောင်းထိုင်လာတော့
လုယာအသက်သေချာမရှုရဲတော့ပါ။
လက်ချောင်းတွေက ကခုံးပေါ်တင်ကာ
ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကိုလှမ်းညှစ်ဖက်၍
သူ့ရင်ခွင်ကြီးထဲဆွဲထည့်ခံလိုက်ရရင်း
နွေးလျလျရင်ခွင်ကြီးထဲက ပြင်းရှရှ
ရေမွှေးရနံ့ကလှိုက်ခနဲ
“ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်”
“ဟင်!”
သေသေချာချာ တစ်ခါမှမပြောဖြစ်ပေမဲ့
ထိန်းချုပ်မရတဲ့ခံစားချက်တွေ သူဆက်မြိုသိပ်
မထားနိုင်တော့ပါဘူး
ကုန်ကုန်ပြောရရင် သူနဲ့လုယာဆိုတာ
အသက်ဆယ်နှစ်ကျော်လောက်
ကွာတဲ့ အနေအထား
သူမကငယ်ငယ်လေးဆိုတော့သစ်ရွက်လှုပ်တိုင်း
ရင်ခုန်တက်တဲ့အရွယ်တစ်ခု
ရွယ်တူကောင်လေးတွေကို သူ့နေရာအစားထိုးလိုက်မှာ
သူသိပ်ကြောက်သည်။
တိတ်ဆိတ်စွာပင် အခန်းကျယ်ကြီးထဲ
အသက်ရှူသံတွေ ရစ်ပတ်တိုးရှနေလျက်
မွတ်သိပ်စွာသူဆွဲဖက်ထားရင်း
လုယာမျက်လုံးလေးမှိတ်ပြစ်လိုက်မိသည်။
ရင်ခွင်ကြီးက နွေးထွေးမှုအပြည့်
လုယာ သူ့ကျောပြင်ကို လက်ချောင်းတွေနဲ့
ပြန်လည်ရစ်တွယ်လိုက်ရင်းသာ
တိတ်ဆိတ်ခြင်းကို ငြိမ်သက်ပြစ်လိုက်သည်။
0000 0000 0000 0000
“တောဘက်တွေ သွားချင်လား”
“အမ်!”
မျက်ဝန်းလေးဝိုင်း၍ နှုတ်ခမ်းလေးပွင့်ဟနေတဲ့
လုယာကို သူနှုတ်ခမ်းလှုပ်ပြုံးကာ
“ကိုယ့်ကလေးက မသွားချင်ဘူးလား”
“အမ် မ မဟုတ်ဘူးလေ
တောရှိတာလား”
ရယ်လည်းရယ်ချင်ပေမဲ့ ချစ်စရာကောင်းတဲ့
မျက်လုံးလေးတွေကို အသဲယားလွန်းစွာ
ပြန်စိုက်ကြည့်ပြီး ရှေ့သို့တိုးလာတော့
သူ့အားအမြဲရှောင်ပြေးချင်ပုံရတဲ့လုယာက
ခြေတစ်လှမ်းနောက်ဆုတ်သည်။
“ကိုယ့်ကို ကလေးမွေးပေးရင်
ကိုယ်အားလုံးလုပ်ပေးမယ်”
မဆီမဆိုင်ကြီးမို့ လုယာ နှုတ်ခမ်းလေး
မပိတ်နိုင်သေး မျက်လုံးလေးတွေပါ
ပင့်ပြစ်မိပြီး
“ဘာမှလည်းမဆိုင်ဘူး”
“အဟင်း တစ်လအတွင်း
ကလေးလည်းရအောင်လုပ်မယ်
နေရာစုံလည်းလိုက်ပို့ပေးမယ်”
“ဒယ်ဒီ”
အသက်ရှူသံလေးပြင်းပြီး
မျက်တောင်လေးဆက်တိုက်ခက်၍
အနောက်ဆုတ်သွားတော့
အဖြူရောင် ပိုးသားခါးတိုလေးပေါ်
သိုးမွှေးအင်္ကျီလက်ရှည်က ခြေသလုံးနားအထိ
ရှိပြီး ခါးသေးသေးလေးကိုယေးယေးလေး
မြင်နေရသည်။
ဖျက်ခနဲ လုယာရှေ့ဒူးတစ်ဖက်ထောက်
ထိုင်ချလိုက်ပြီး လျှိုတိုတိုလေး ဖွေးအောင်
ပေါ်နေတဲ့ ခါးလေးကိုညှစ်ပြီး
ဗိုက်လေးကို ဖိကြိတ်ပြစ်လိုက်တော့
အော်သံလေးနဲ့အတူ ပူထူစွာ
အနောက်ဆုတ်သွားပေမဲ့ ခါးကို
ပြန်ဆွဲသည်။
“ကိုယ့်မျိုးစေ့လေးတွေ ဒီထဲထည့်ပေးမယ်
အဟွန်!! အထည့်ခံနော်”
“အာ ဒယ်ဒီ”
ပူထူလာတဲ့ မျက်နှာလေး နီမြန်းကာ
ရွှေရင်အစုံက နိမ့်ကာမြင့်ကာ
မညီညာတော့ပေ
ဆာကူရာလိုးရှင်းရနံ့လေးက
သူ့နှာခေါင်းထဲ သင်းပျံ့စွာ
လှိုက်ခနဲတိုးဝင်လာရင်း ဗိုက်လေးကို
တစ်ရွှတ်ရွှတ် ဆက်တိုက်နမ်းပြစ်သည်။
မနေနိုင်တော့အောင် ယားလာတာကြောင့်
အင်္ကျီလေးအတင်းဆွဲချကာ သူ့နှုတ်ခမ်းကို
နူးညံ့တဲ့လက်ဝါးလေးတစ်ဖက်ဖြင့်ပိတ်ပင်ပြီး
ခန္ဧာကိုယ်လေး ကိုင်းညွန့်ပြစ်တော့
ညစ်ထေ့ထေ့အပြုံးတွေနဲ့သူက သူမကို
ပင့်ကြည့်နေရင်း
“ဝတ်ဦးမလား ခါးတို”
“အဲ့တာ ဒေါ်ဒေါ်ဝတ်ခိုင်းတာ”
“အဟင်း!!”
စကပ်လေးကိုအနည်းငယ်ဆွဲချလိုက်တော့
ချက်ပေါက်လေးကိုမြင်လိုက်ရရင်း
သူ့လျှာနဲ့ လှမ်းထိတို့ပြစ်လိုက်တော့
အေးစက်ကျင်ခဲခြင်းနဲ့လုယာ
သူ့ပခုံးတွေအားအလန့်တစ်ခြား
စောင့်တွန်းမိသည်။
“ဘာဖြစ်နေတာလည်းဟာ”
စကပ်ကို ဗိုက်အပေါ်အထိ
အတင်းဆွဲတင်သလို အင်္ကျီကိုလည်း
မရမကဆွဲချရာ သေးသွယ်တဲ့
ခါးလေးထက်တင်လိုက်သော
စကပ်က ခါးတင်လေးဆီ
ပြန်ကျသွားသည်။
နူးညံ့အိစက်နေတဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေကို
ခပ်ရိုင်းရိုင်းကြည့်ပြစ်ရင်း နှုတ်ခမ်းထူထူတွေ
လျှာနဲ့ဖြေးညှင်းစွာသပ်ပြသည်။
“ဒယ်ဒီ လုယာ လုယာ
ကြယ်သီးတပ်လိုက်ရင်
ရနေတာဟာကို”
အနောက်လေးပြေးဆုတ်လိုက်ပြီး
မျက်ဝန်းငယ်လေးနဲ့ပြောလိုက်တော့
ဒူးထောက်ထားတဲ့အနေအထားနဲ့ပဲ
ရှေ့သို့တို့လာနေ၍ လုယာ အနောက်ဘက်
လှည့်ထွက်လိုက်ရာ ချက်ချင်းထလိုက်သည်။
ခါးလေးနဲ့ဗိုက်သားလေးတွေကို
နောက်ကယှက်တိုက်ဖက်ပြစ်ကာ
အမွှေးတွေဖွာထွက်နေတဲ့ အင်္ကျီပေါ်ကနေ
လည်ညွှန့်လေးကိုနမ်းသည်။
“အဟင်း ချစ်တယ်
လုံအောင်တော့ အပြင်မှာဝတ်
ကိုယ်နဲ့ဆို ဘာမှမဝတ်ရင်ပိုကြိုက်တယ်”
“ဟာ ဒယ် ဒယ်ဒီ!”
နားထင်စလေး ကြက်သီးမွှေးညှင်း
ဖြာသွားရကာ ခေါင်းတွင်ငုံ့လိုက်သည်။
ပါးလေးကိုရှိုနမ်းလိုက်ပြီး
ခါးလေးကနေမြှောက်ချီလျက်
လုယာ လေဟာနယ်ကြီးထဲ
သုံးပတ်လောက်ဝေ့သွားရပြီး
ပြန်ကျတော့ သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသိမ်းထည့်ခံရ၏။
တစ်ဟင်းဟင်း အသက်ရှူသံတွေနဲ့
ရှက်သွေးဖြာမျက်ဝန်းအိမ်လေးဖြင့်
သူ့အားမော့ကြည့်တော့ နီးကပ်နေတဲ့
အနေအထားနဲ့ သူ့လက်ချောင်းတွေ
နူးညံ့တဲ့လုယာနှုတ်ခမ်းလေးပေါ်
ဖြေးညှင်းစွာယှက်တိုက်ရင်း
“ကိုယ်မင်းကို မြန်မာပြည်ရောက်ရင်
ပြစရာရှိတယ်”
“ဟင်!! ဟုတ်”
“ဟို တောဘက်ဆို
သွားမယ်လေ”
ဘာမှထပ်ပြောမလာ၍ လုယာဘက်က
စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်ကာ
ရင်ခွင်ထဲကပြေးလုမတက်ထွက်လိုက်ရသည်။
“ဟုတ်ပါပြီဗျာ အပြေးသန်တယ်
အဟွန်!! ပြေးမရတဲ့အချိန်တွေကျတော့
အငိုသန်လိုက်တဲ့ကလေး”
“သွားမယ်ဆို”
“အဟင်းဟင်း”
0000 0000 0000 0000
YOU MAY ALSO LIKE
Authors
- Amara (1)
- Don John (1)
- Full Moon (တိတ်တခိုးမှ ကူးယူသည်) (1)
- Htet Paing Aung (1)
- Ko $uper (ကိုစူပါ) (1)
- Ko Gyi Ngwe (1)
- Ko John (1)
- Ko Si (ကာမလူဆိုး) (5)
- Lion Man (1)
- Min Thar (1)
- minthar69 (1)
- Naw Naw (1)
- Sasori (1)
- Seven (1)
- Sloves (1)
- Steven Law (1)
- Thar Thar (2)
- Wanna (1)
- Winn (BlackLotus) (1)
- XtremeLegend (1)
- ကမ္ဘာကျော်ရတနာဝင်းထိန် (2)
- ကွီးသုည (1)
- ချမ်းကို (Chan Ko) (3)
- ငွေလမင်း (1)
- စံနက်ကျော် (1)
- ဆူးရစ်နွယ် (Sue Lay) (1)
- ဇင်မျိုး (1)
- တပ်ကြပ်ကြီး (1)
- ထူးခြား (2)
- နတ်ဆေးပန်းချီ (1)
- နတ်သား (1)
- နရသူ (1)
- နွယ်နှင်းမြူ (1)
- နှင်းစက်ညို (1)
- နေကမာ (1)
- နေသန် (1)
- ပန်းရိုင်း (1)
- ပေါက်ကျော်မ (1)
- ဖိုးဇော် (1)
- ဖိုးလမင်း (1)
- ဗညားပိကျိ (1)
- ဗလ (1)
- ဗလဂျူနီယာ (1)
- ဘီးကြဲကြီး (1)
- ဘုံခုနှစ်ဆင့် (8)
- ဘူးခါးသီး (6)
- မန္တလာမောင်မောင်တုတ် (1)
- မြသာ (4)
- မိုက်ကြီး (SM) (1)
- မောင်ခြိမ့် (3)
- ရာဂနတ်သား (1)
- လမင်းကြီး (2)
- လေပြေအေးအေး (2)
- သျှင်လွမ်းမယ် (1)
- သျှားယွန်းမီ (1)
- သာဂိ (2)
- သာဒင် (1)
- သိုးနက် (1)
- အညတြ (1)
- အမည်မသိ (44)
- အမြင့်ကြောက်သောငှက် (1)
- အလင်းစက် (A Linn Satt) (1)
- အာကာမင်း (Mom Lover) (9)
- အာသာပြေ (မန်း) (1)
- အိတ်ကြီး (2)
- အိပ်မက်သခင် (1)