Sweety Baby - Part 15

“မေမေဆုံးကတည်းက…ကျွန်တော်လည်းusကိုထွက်သွားခဲ့တာဆိုတော့..
ပုဂံကလုပ်ငန်းတွေအားလုံးကိုရပ်လိုက်ရတယ်…ခု.ကျွန်တော်လည်းပြန်ရောက်ပြီဖြစ်တဲ့အတွက်…လုပ်ငန်းတွေကိုပြန်လည်စတင်တော့ပါမယ်…”

“အားလုံးသိတဲ့အတ်ိုင်းပဲ..ပုဂံက..နိုင်ငံခြားခရီးသွားတွေလည်းအများဆုံးရှိတဲ့နေရာဆိုတော့…အရင်ကထက်ပိုကောင်းတဲ့ဝန်ဆောင်မှုတွေနဲ့အတူ…ဒီကုမ္ပဏီအတွက်…လုံးဝအမြတ်ရနိုင်မယ့်နေရာပါပဲ…”

ရှေ့ကသာစကားပြောနေပေမယ့်….ဘေးဘက်မှာရှိနေတဲ့babyလေးကိုဂရုစိုက်တာကလည်းမပျက်ကွက်။
မုန့်ဘူးဖောက်ရန်ပြင်တော့…အလုပ်လည်ူမပျက်သလို..babyလက်ထဲမှမုန့်ဘူးကိုလည်းယူဖောက်ပေးသေးသည်။

“ကျွန်တော်တစ်ခုမေးစရာရှိတယ်ဦးမင်းသက်တန့်ရောင်…”

“မေးပါဗျ….”

“ဒီလုပ်ငန်းကိုပြန်စမယ်ဆ်ိုရင်…မြတ်မယ်ဆိုတာဘယ်နှစ်ရာခိုင်နှုန်းသေချာပါသလဲ…”

“100%ပါ…”

“ဦးမင်းသက်တန့်ရောင်ကတော့..ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ပါလား…”

“ကျွန်တော်တို့Hotelရဲ့အောင်မြင်မှုအတွက်ကဝန်ဆောင်မှုကောင်းတဲ့ဝန်ထမ်းတွေ…ပုဂံသမိုင်းတွေကိုအလုံးစုံသိပြီး…အင်္ဂလိပ်စကားကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်တတ်တဲ့ဝန်ထမ်းတွေပဲလိုတယ်…”

သေသေချာချာရှင်းပြနေရင်းမှ….မုန့်စနေတဲ့babyလေးရဲ့..နှုတ်ခမ်းအစွန်းမှာပေနေသည်က်ိုလည်းမြင်ဖြစ်အောင်မြင်လိုက်ပြီး..တစ်ရှူးဖြင့်သုတ်ပေးလိုက်သလို…စားပွဲပေါ်မှ…အချိုရည်ဘူးကိုအဖုံးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

“Hotelကိုဆောက်တဲ့အခါမှာ…နိုင်ငံခြားခရီးသွားတွေစ်ိတ်ဝင်စားလောက်တဲ့အဆောက်အဦးပုံစံဖြစ်သင့်တယ်လို့ထင်တယ်…ပြီးတော့..အတော်ဆုံးဗိသုကာပညာရှင်ကို..အမြန်ဆုံးရှာရမယ်…”

“ဟုတ်တာပေါ့….ဒါအရေးအကြီးဆုံးအချက်ပဲ..”
~~~~~~~~~~~~~~~~~•❄❄❄❄❄❄
အချိန်အတော်ကြာသည်ထိmeetingမပြီးသေးသည်ကြောင့်…babyလေးလည်း…အခန်းထဲမှာကြာကြာနေရတော့..ပျင်းရိလာဟန်တူသည်။
ငိုက်မြည်းပြီး..ခေါင်းလေးက…ဘေးကိုစောင်းကျလာတော့…ရောင်က..လက်လေးဖြင့်ခေါင်းလေးကိုအသာထိန်းထားပေးလိုက်၏။
ရောင်ဆွေးနွေးစကားပြောအပြီး..
ရှယ်ယာရှင်တွေအားလုံး…meeting Roomထဲမှထွက်သွားချိန်မှာတော့…babyလေးက…ရောင်ထိန်းထားပေးနေရင်းမှအိပ်ပျော်နေလေပြီ။
နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့…12ပင်ကျော်နေလေပြီ။

“နိုင်..babyလေးနဲ့ငါ့အတွက်…နေ့လည်စာ..ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ကို1နာရီထိုးရင်လာပို့ခိုင်းလိုက်…

“အင်း..မှာလိုက်ပါမယ်…”

“နေအုံး…ငါ့ဖို့ကော်ဖီအေးတစ်ခွက်နဲ့…
ကလေးဖို့..မုန့်ပါဝယ်ပို့ခိုင်းလိုက်…”

“ဒါပဲလား…”

“အင်း..ဒါပဲ..”

“အသေးလေးအိပ်နေတုန်း..
ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုအကြောင်းဆွေးနွေးကြမလား…အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က…ဒီကုမ္ပဏီမှာ..ရှယ်ယာဝင်ချင်တဲ့အကြောင်းဆက်သွယ်လာတယ်..အဲ့ဒါ..
”

“ငါမအားသေးဘူး…ပုဂံမှာ..Hotelဆောက်လုပ်ရေးအတွက်…ဒီဇိုင်းနဲ့…အတော်ဆုံးဗိသုကာပညာရှင်ကိုငါရှာရမယ်…”

“အင်း…အဲ့ဒါဆိုလည်း…နောက်မှပြောကြတာပေါ့…”

ရောင်….babyလေးကိုပွေ့ချီက…metting Roomထဲမှထွက်လာခဲ့ပြီးနောက်…
Babyကို..Offic Roomထဲမှ…မီးခိုးရောင်ဆိုဖာခုံတန်းရှည်ကြီးမှာသိပ်လိုက်ပြီး..ပုဂံမှာဆောက်ဖို့Hotelတွေရဲ့ဒီဇိုင်းတွေကိုရှာကြည့်နေ၏။
~~~~~~~~~~~~~~~~~•❤❤❤❤❤
မျက်ဝန်းတစ်စုံဟာ..ဖြေးဖြေချင်းပွင့်လာခဲ့လေတော့…
ဒါmeeting roomမဟုတ်ဘူးပဲ…
ဘယ်လိုတောင်အိပ်ပျော်သွားလိုက်သည်မသိ။
ထိုခဏမှာထပ်မည်ရသည်က..
ဖြူဖွေးသေးသွယ်တဲ့ပေါင်တံတွေ..
အောက်ကနေအထက်ထိကြည့်လိုက်တော့..အမျိုးသမီးတစ်ဦးက..အခန်းထဲကိုဝင်လာခြင်း။
အမျိုးသမီးရဲ့ဦးတည်ရာကိုကြည့်လိုက်တော့..laptopတစ်လုံးနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသည့်ပါး။
ဒီအမျိုးသမီးရဲ့စကဒ်က…ပေါင်အလယ်ပင်မရောက်။
ဒီလိုအဝတ်မ်ျိုးကိုဝတ်ပြီးလာရဲ့တဲ့မိန်းမကပါးကိုမြူဆွယ်ဖို့ပင်လား။
ထိုအတွေးဟာ..ဝင်လာလိုက်ချိန်မှာတော့..ကိုယ်ပေါ်မှာခြုံပေးထားတဲ့ပါးရဲ့ကုတ်အင်္ကျီကိုဘေးချခဲ့ပြီး..
ထိုအမ်ျိုးသမီးနှင့်…ပါးကြားမှာ..ဝင်ကာလိုက်သည်။
နောက်..လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းချလိုက်ပြီး…

“ဘာလုပ်စရာရှိလို့လဲ..”

“ဥက္ကဌအတွက် ကော်ဖီနဲ့…မှာထားတဲ့မုန့်တွေလာပို့တာပါ…”

“Babyလေးနိုးပြီလား…”
သွင်သွင်..နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး..
ပါးရဲ့မျက်ဝန်းအစုံရှေ့…လက်သေးသေးလေးဖြင့်ကာခဲ့ကာ…

“ထားခဲ့လိုက္​….”
မုန့်နဲ့coffeeကိုချကာထွက်သွားလေတော့မှ….လက်နှက်ဖက်ကို..ပါးမျက်ဝန်းတွေရှေ့မှခွာချလိုက်ပြီး..လက်နှစ်ဖက်ကိုပိုက်ကာ..စိတ်ဆိုးသဟန်ပြု၏။
ထိုအခြေအနေကြောင့်…ရောင်ကတော့..ပြုံးရယ်နေဆဲ။

“ပါး…ဘာရယ်တာလဲ…”

“Babyဖြစ်ပျက်နေတဲ့ပုံလေးကိုသဘောကျလို့…”

“ပါးနော်…ဝန်းထမ်းတွေကို..အဲ့ဒီလောက်ထိတိုတာတွေဝတ်ခိုင်းရသလား…”

“ပါးလုပ်တာမဟုတ်ဘူးလေ…နိုင်ကိုပြောရမယ်…ပါးပြန်ရောက်တာမှမကြာသေးတာ…”

“ပါးက…စည်းကမ်းကိုပြန်ပြင်လို့မရတာလား…ဒါမှမဟုတ်…မျက်စိကိုအစာကျွေးချင်လို့မပြင်တာလား…”

ရွဲ့တဲ့တဲ့လေးပြောနေတဲ့baby။
ရောင်…ထိုင်နေရာမှ…ထလာလိုက်ပြီး..ကလေးရဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုခပ်ဖွဖွလေးဖျစ်လိုက်ကာ…

“ပါးအတွက်က…ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့babyလေးရှ်ိနေတယ်လေbabyရ…တစ်ခြားတွေကို..ပါးဖြငိ့အာရုံတောင်မစိုက်မိပါဘူး…ပြောတော့ပါးအချစ်ကိုယုံတယ်ဆို…”

“ယုံတော့ယုံတာပေါ့ …”

နှုတ်ခမ်းလေးဆူလိုက်ရင်း…အကြည့်ကစားပွဲပေါ်မှကော်ဖီဆီကိညရောက်သွားပြီး…

“သူပဲအမြဲလာပို့တာလား…”

“မဟုတ်ပါဘူးbabyရယ်…နိုင်ပဲယူလာခဲ့တာပါ…သူကတစ်ခါတစ်ရံပဲလာပို့တာ…”

“အရသာအရမ်းကောင်းနေလားလို့…ယူသောက်ကြည့်ရမယ်…”

“သောက်ရပါတယ်ဗျ…”
ကော်ဖီကိုယူပြီးသောက်ကြည့်လိုင်စဉ်မှာပဲ…ပါးစပ်ထဲကကော်ဖီကလည်ချောင်းထဲမရောက်ခင်…သွင်သွင့်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကိုနမ်းရှိုက်လာတဲ့ပါး။
ပါးစပ်ထဲမှာကျန်ရှိနေတဲ့ကောဖီတစ်ဝက်က…ပါးရဲ့စုပ်ယူနမ်းရှိုက်မှုနှင့်အတူပါးရဲ့ပါးစမ်ထဲကိုရောက်သွားဟန်တူ၏။
သွင်သွင်အတင်းရုန်းကာတွန်းဖယ်လိုက်ရင်း…

“ပါးဘာလုပ်တာလဲ…”

“ကော်ဖီက…အဲ့ဒီလိုမှကောင်းတာbabyရဲ့…”

သွင်သွင်..ပါးရဲ့ရင်ဘက်ကိုထုရိုက်လိုက်ရင်း..

“ပါးသိပ်လူလည်ကျတာပဲ…”