Sweety Baby - Part 35
“ဘယ်လောက်တောင်ငိုထားလဲမသိဘူးbabyရယ်မျက်လုံးတွေကိုမို့နေပြီ
တိတ်တော့နော်…ပါးကိုမကျေနပ်ချင်
စိတ်ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိအပြစ်ပေး ငိုတော့မငိုပါနဲ့တော့babyရယ် ”
“အဲ့ဒါဆို babyကိုဒီတိုင်းချီထားပြီး
ခြံထဲမှာလမ်းပတ်လျှောက် အဲ့ဒါမှbabyကျေနပ်မယ်..”
“စိတ်တိုင်းကျပါဗျာ…”
ပါးကလိုက်လျောမည်ဆိုမှ မျက်ဝန်းတွေကအစရယ်မြူးရိပ်ပြသလို သွားတန်းလေးတွေပင်ပေါ်အောင်ပြုံးပြီး…
ပါးရဲ့လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ချိတ်ထားရာမှ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖျက်ကနဲနမ်းတော့ ပါးကလစ်ကနဲပြုံး၏။
“ပါး…”
“ဗ်…”
“ပါးနားမှာနေရတာbabyလေ အရမ်းပျော်တာပဲ…”
မျက်ခုံးတန်းတွေ…မျက်ဝန်းတွေကအပြုံးပုံရိပ်တွေကအထင်းသားပင်ပေါ်နေ၏။
“ပါးbabyကိုပြောစရာရှိတယ်….”
“ဘာအကြောင်းလဲပါး…babyကို
ပါးရဲ့အနားကကန်ထုတ်မဲ့အကြောင်းဆိုရင်တော့babyမကြားချင်ဘူးနော်ပါး”
“မဟုတ်တာbabyရာ…ပါးရဲ့အသည်းကို ပါးကိုယ်တိုင်ပြန်ခွဲမတဲ့လား ”
“ပါးအဲ့ဒီလိုလုပ်ခဲ့ပြီးပြီပဲကို
ပါးအသည်းကိုပါးပြန်ခွဲယုံမကဘူး
babyခံစားချက်တွေကိုပါ ထိခိုက်စေခဲ့တာ ပါးသိရဲ့လား ”
ပြောနေရင်းက မျက်နှာအနေအထားဟာပြောင်းလဲသွားပြီး မျက်ရည်လေးတွေဝဲလာလေရဲ့။
“ဖြစ်ခဲ့သမျှတွေအတွက် ပါးတောင်းပန်ပါတယ်babyရယ် ပါးလုပ်ရပ်ကြောင့်
ပါးကိုယ်တိုင်လည်းခံစားခဲ့ရတယ်
စိတ်မပျော်ရွှင်ခဲ့ရတဲ့အနာဂတ်တွေကို
မေ့ပစ်ကြရအောင် ဟုတ်ပြီလားbaby”
“အဲ့ဒါဆို ပါးပြောစရာရှိတာပြော ”
“ပါးပွဲတစ်ခုကိုတက်စရာရှိတယ်
အဲ့ဒါbabyပါလိုက်ခဲ့ရမယ် ”
“ပါးတစ်ကယ်ပြောတာလား ”
“တစ်ကယ်ပြောတာပေါ့babyရ
ပါးကbabyအတွက် ပွဲတက်ဝတ်စုံတောင်စီစဉ်ပြီးပြီ ”
“ပါး အဲ့ဒါဆိုလေ babyက ပါးရဲ့ဘေးမှာ ပါးရဲ့လက်ကိုချိတ်ပြီးလိုက်ရမှာပေါ့
ဟုတ်လား ”
“ဟုတ်တာပေါ့babyရဲ့ ”
ပါးကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်နေတဲ့သွင်သွင်က ခန္ဓာကိုယ်ချင်းပူးကပ်လိုက်ပြီး ပါးရဲ့ကျောပြင်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖက်တွယ်ထားရင်း…
“အဲ့ဒီလိုပါးရဲ့ဘေးမှာ ပါးရဲ့လက်ကိုချိတ်ပြီး…လူပုံအလယ်မှာတွဲတာရတာက
babyအလိုချင်ဆုံးအရာပဲ…”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~•***
“ခန့်မော်လေး….ခေါင်းကထိခိုက်ထားတာကသက်သာရဲ့လား…အိမ်မှာသက်တောင့်သက်သာအနားယူရမှာကိုကွယ် ”
“သက်သာပ၊တယ်အဖွားလေးရဲ့…
သား…မေမေလေးဘာမှမစားမသောက်ဘဲလဲနေတယ်ဆိုလို့ လာကြည့်တာပါ ”
“ပစ်ထားလိုက်ပါသားရယ်…မရောင်တာဆေးလူးနေတာ ဘယ်နှယ့်
ကိုယ့်ဘာသာလွတ်လွတ်လပ်လပ်
်အိမ်ထောင်ထူရတာကို ဒီကလေးမကိုပဲစိတ်ထဲထားနေတာ ”
“အဖွားလေးရယ် အဖွားလေးတောင်
မေမေလေးကိုချစ်တာပဲမလား အဖွားလေးဘာလို့မေမေလေးကိုကိုယ်ချင်းမစာနိုင်ရတာလဲ မေမေလေးရဲ့ခံစားချက်တွေကိုထည့်မတွက်ဘဲ အဖွားလေးဖြစ်ချင်တာတွေကိုရှေ့တန်းမတင်ပါနဲ့အဖွားလေးရယ် ”
“အဖွားလေးဘက်ကတော့တစ်ခါ
အလျှော့ပေးပြီးပြီ…အဲ့ဒီကလေးမက
ကမ်းတက်တာ အဖွားလေးကိုစိတ်ဒုက္ခပေးဖို့ပဲမွေးဖွားလာတာ….
အဆိုးဆုံးပဲ..လက်လန်တယ် ”
“တစ်ကယ်တော့…အဲ့ဒီဆိုးတာလေးကိုပဲချစ်တဲ့မျက်စိနဲ့ကြည့်ပြီးချစ်တဲ့သူအတွက်တော့ ချစ်ဖို့ကောင်းနေတာပါပဲ..
ဥပမာ သွေးသားမတော်စပ်တဲ့
ဦးမင်းသက်တန့်ရောင်တို့မောင်နှမကိုကြည့်ပါလား သူတို့အချစ်ကသိပ်ကိုကြီးမားလွန်းတယ် အဖွားလေးကရော
ကိုယ့်မြေးအရင်းကိုဘာလို့အဲ့လောက်မချစ်နိုင်ရတာလဲ ”
“ဒီကောင်လေး ဒီစကားတွေဘယ်ကသင်လာတာလဲ ပေါက်ကရတွေတော်လိုက်စမ်း ”
“အဖွားလေးကအခုထိကိုသားပေါက်ကရတွေပြောနေတယ်လို့ပဲယူဆနေတုန်းလား အတ္တတွေဖုံးလွှမ်းနေပြီး အမြင်မှန်ကိုမရနိုင်သေးဘူးလား မေမေလေးခုဖြစ်နေတာက သာမန်လောက်ခံစားပြနေတာမဟုတ်ဘူးနော်အဖွားလေး
အနှစ်နှစ်အလလတွေ့ဖို့ရှာခဲ့တဲ့ကိုယ့်သမီးကိုဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ရင်ကွဲနာ
အဖွားလေးအသိတရားရသင့်ပြီ”
ခန့်မော်စကားလုံးတွေကိုစာစီပြောပြတော့ အဖွားလေးမှိုင်တွေသွားသည်။
ချစ်တဲ့သူတွေကိုစိတ်ချမ်းသာစေခြင်းက
အတ္တကင်းတဲ့ချစ်ခြင်းတစ်မျိုးပဲမဟုတ်လား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•***
“ပွဲကနောက်ကျတော့မယ်…ကြာနေပြီ
ခုထိကိုဒီကလေးဆင်းမလာသေးဘူး ”
“မမဖြူကလည်း…နောက်ကျတော့ဘာဖြစ်လည်း…အရေးလား…ပွစိပွစိမပြောပါနဲ့…အာရုံနောက်တယ် ”
“အရေးမဟုတ်ပါဘူးရှင် မင်းတို့ဘာသာမင်းတို့ ပွဲပြီးမှပဲသွားသွား
မမဖြူဘာမှမပြောတော့ဘူး…ရေငုံနှုတ်ပိတ်ပဲနေတော့မယ် ဟုတ်ပြီလား ”
“အကောင်းဆုံးပဲ ”
သွင်သွင်လေးကိုအပြသ်ပြောမည်ကိုမကြိုက်သည့်ရောင်ကို ဖြူ ရွဲ့တဲ့တဲ့ပြောလိုက်၏။
နှစ်ယောက်သားအချေအတင်စကားများနေစဉ်မှာပဲ လှေခါးထစ်တွေဆီကနေဆင်းလာတဲ့babyကိုမြင်တော့
မှင်သက်ငေးကြည့်နေမိကြတာ။
“ပါး…စောင့်နေရတာကြာသွားလား ”
အနားကိုရောက်လာပြီး babyကစကားပြောမှအသိကပ်တော့၏။
“မကြာပါဘူးbabyရဲ့…”
“ပါး…babyမလှလို့လား…ထင်တော့ထင်ပါတယ်…babyကဒီလိုမျိုးဝတ်စားမှုနဲ့လိုက်မှာမဟုတ်ပါဘူးလို့…ပါးပဲသွားတော့နော်…babyလိုက်လာရင်
ပါးမျက်နှာပျက်ရလိမ့်မယ် ”
အင်္ကျီလေးကိုကိုင်မကာ မျက်နှာလေးရှုံ့သွားပြီး…နောက်ပြန်လှည့်လိုက်လေရာရောင်..သွင်သွင့်လက်ကိုဆွဲထားပြီး…
“babyမလှဘူးလို့ဘယ်သူပြောလဲ…
ဒီနေ့တက်မဲ့ပွဲမှာ babyကအလှဆုံးဖြစ်နေမှာ…”
“ဒီလောက်လှတာကိုသွင်သွင်ရယ်
မြင်တဲ့သူတိုင်းငေးသွားလောက်တယ်”
“ဟင့်..ဟုတ်လို့လား..babyစိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောနေကြတာလား ”
“အဖြေကိုဟိုရောက်ရင်သိမှာပေါ့babyရ ခုတော့သွားကြရအောင်
ကိုယ့်ကိုယ်ကို confidence ရှိရှိသာထားပါ ”
ရောင်နဲ့သွင်သွင်ကားလေးနဲ့ထွက်သွားသည်အထိ ဖြူကြည့်ကျန်နေခဲ့တာ။
သွင်သွင်လေးရှိတဲ့နေ့ရက်တိုင်းက
ရောင်နဲ့ဖြူအတွက် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးတွေပဲရှိနေတာဟုပင်ဆိုရမည်မဟုတ်ပါလား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~•***
“ဦးမင်းသက်တန့်ရောင် က ဝှက်ထားတဲ့နတ်သမီးလေးကိုထုတ်ပြပြီပေါ့..”
“လှရက်လွန်းတယ်ကွယ် ”
သွင်သွင်တို့ရောက်ကတည်းက အားလုံးရဲ့အကြည့်တွေကသွင်သွင့်ရဲ့အလှဆီကိုရောက်နေသလို ချီးကျူးသံတွေကလည်း အတိုင်းသားကြားနေရ၏။
“ဘယ်လိုလဲ…ပါးကbabyစိတ်ချမ်းသာအောင်ပြောတာဟုတ်ရဲ့လား ”
ရောင်ပြောတော့ သဘောတကျရယ်နေသည့်babyရယ်။
“ကိုရဲထက်နောင်….မနွယ်မပါဘူးလား ”
“နွယ်နေမကောင်းဘူး…သူ့သမီးစိတ်နဲ့လေ အိပ်ယာထဲလဲနေတာ ”
“သူ့သမီးလေးကိုပြန်တွေ့ပြီလို့ပြောသံကြားတယ်လေ ခုကဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ”
“တစ်ညပဲအိပ်ပြီး…ဒေါ်ဒေါ်နဲ့ရန်ဖြစ်
သူ့ကိုမွေးစားထားတဲ့အိမ်ကိုပြန်ပြေးသွားတာပါ ”
“အော်…ကလေးကတော်တော်ဆိုးတာလား ”
“ကလေးအဆိုးရယ်လို့လည်းဆိုလို့မရပါဘူးဗျာ…ဒေါ်ဒေါ့်အတ္တတွေလည်းပါတာပေါ့ ”
စကားပြောသံတွေကိုသွင်သွင်နှင့်ရောင်အတိုင်းသားကြားနေရပြီး…လှည့်ကြည့်လိုက်၏။
“ပါး…မေမေနေမကောင်းဘူးတဲ့…
babyကြောင့်တဲ့…baby..ပါးနဲ့မခွဲချင်ဘူး…babyဘာလုပ်ရမလဲဟင် ”
“babyမေမေကိုသွားတွေ့ပြီး…အေးအေးဆေးဆေးဖြေရှင်းသင့်တယ်လို့ပါးထင်တယ် ”
“ဟင့်အင်း…babyလုံးဝမသွားဘူး…
မေမေကbabyကိုပြန်ဆွဲခေါ်ထားရင်
ပါးအနားမှာနေရမှာမဟုတ်တော့ဘူး.
ပါးနဲ့ခွဲရမှာ ပါးကbabyကို အဝေးကိုတွန်းပို့ပြန်ပြီလား…”
မျက်ရည်လေးတွေကရစ်သီလာပြန်ပြီး
မျက်နှာမကောင်းစွာပြောလာသည်ကြောင့်..ရောင့်ရင်ထဲမကောင်းပြန်တော့။
“baby…မငိုရဘူးနော်…ပါးနောက်တစ်ခေါက်မမိုက်ရဲပါဘူး…babyကိုလည်းအဆုံးရှုံးခံမှာမဟုတ်ဘူး..
နော်ကလေး..”
“ဒီမှာခဏနေနော်…ပါး ကိုရဲထက်နောင်ကိုသွားတွေ့ပြီးအခြေအနေကိုမေးလိုက်အုံးမယ်နော် ”
“ဟုတ်ပါး…”
Babyကိုခဏထားခဲ့ကာ ကိုရဲထက်နောင်ဆီကိုဦးတည်ထွက်လာခဲ့၏။
ဒါဟာ babyကိုပြန်အပ်ဖို့မဟုတ်ဘဲ
ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးဖို့လျှောက်လာသောခြေလှမ်းတွေပင်။
YOU MAY ALSO LIKE
