Sweety Baby - Part 5

“ပါးရဲ့မိန်းကလေးဖြစ်ချင်တယ်….အို…ကုန်ကုန်ပြောရရင်….Babyလေ..ပါးရဲ့သတို့သမီးဖြစ်ချင်တယ်…”
စကားသံတွေဟာ…ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ရောင့်ရဲ့ခံစားချက်တွေကိုပွင့်ထွက်လာစေတဲ့လမ်းစတစ်ခု။
ဒီစကားသံတွေကိုBabyဆီကကြားခဲရလိမ့်မယ်လို့လည်း..ရောင်မတွေးမိ။
မထင်ထားမှတ်တဲ့အခြေအနေကြောင့်…ရောင်သိသိသာသာပြုံးလိုက်ရာမှာ…ပါးချိုင့်နှစ်ဖက်ကခွက်ဝင်သွားပြီး..ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်း၏။
ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတဲ့မိန်းကလေးကိုပိုင်ဆိုင်ရတော့မည်ဆိုတော့…ဒီကမ္ဘာမှာ…ငါကွ..ကံအကောင်းဆုံးသောယောကျာ်းလို့ပင်ကြွေးကြော်ပစ်ချင်သည်။
ယောင်ခဏမျှထိအတွေးထဲမှာပင်ပျော်ပါးနေမိပြီးအကြာမှာ…Babyရဲ့လက်အစုံကိုဖြုတ်ချကာ….Babyဘက်ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်လိုက်၏။
ပါးမို့ရဲရဲလေးဟာ…Babyဘယ်လောက်ထိရှက်နေလဲဆိုတာရဲ့သက်သေပင်။
သို့ပေမယ့်…ရောင့်ကိုတော့မော့ကြည့်နေသေးတဲ့ပုံဟာ..မျှော်လင့်တစား။
“ပါး…Babyကိုမငြင်းလိုက်နဲ့နော်…”
“ပါးကိုအချိန်ပေးပါ..ပါးစဉ်းစားပါရစေအုံး…ချက်ချင်းကြီးအဖြေပြန်ပေးမယ်ဆိုရင်…ဦးမင်းသက်တန့်ရောင်ဆိုတဲ့ယောကျာ်းက…အိနြေ္ဒသိက္ခာမရှိသလိုဖြစ်မှာဆိုးရတယ်Baby…”
ကြည့်စမ်း…
ပါးသိပ်ညစ်ပတ်တာပဲ…
“ရတယ်…အဲ့ဒါ ဆိုလည်းပါးရဲ့အိနြေ္ဒသိက္ခာဂုဏ်ပုဒ်တွေကိုပဲဖက်တွယ်နေလိုက်တော့…Babyကတော့..Babyကောင်လေးနောက်ကိုပဲလိုက်သွားတော့မယ်…”
ချာကနဲလှည့်သွားတဲ့Babyရဲ့လက်ကိုဆွဲယူဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး…
“ပါးကစတာပါBabyရယ်…Babayကိုပါးရဲ့သတို့သမီးသိပ်ဖြစ်ခွင့်ပေးတာပေါ့…”
“ဟင့်…babyမှာက…မိန်းကလေးတန်မဲ့အရဲစွန့်ပြီးဖွင့်ပြောရတာကို..ပါးကစနိုင်သေးတယ်..မသိဘူး…စ်ိတ်ဆိုးတယ်…”
“တစ်ကယ်တော်ပါးကစဖွင့်ပြောခဲ့တာပါ…Babyသာမေ့နေခဲ့တာ…”
ထိုစကားကြောင့်…ပါးကိုကျောခိုင်းနေတဲ့သွင်သွင်က…ချက်ချင်းဆိုသလို..ပါးကိုလှည့်ကြည့်လိုက်၏။
“မဖြစ်နိုင်တာနော်ပါး…Babyဖြင့်မသိပါဘူး…”
“Babyနဲ့ပထမဦးဆုံးတွေ့ဆုံကတည်ကးက…ပါးဖွင့်ပြောခဲ့တာလေ..”
“ဟမ်…ပါးပြောတာbabyနားမလည်ဘူး…”
“ဒီလိုလေBabyလေးရဲ့…”
က်ိုယ်က….ခါးလေးကိုင်းကာ…ပြောပြမည်ပြုတော့…babyက..မျက်လုံးအဝိုင်းသားလေးဖြင့်သေချာနားထောင်နေဟန်…
“Babyကိုစပြီးမွေးစားကတည်းက…Babyဟာ…ပါးရဲ့သတို့သမီးပဲဖြစ်ရပါမယ်လို့ပါးပြောခဲ့တယ်လေ…အဲ့တုန်းက…Babyကပါးကိုပြုံးတောင်ပြသေးတယ်..”
“ဟယ်…ကြည့်စမ်း..ပါးသိပ်လည်တာပဲနော်…အစောကတည်းက..Babyကိုတော်ကောက်ခဲ့တာပေါ့…”
ရောင်..Babyရဲ့လက်သေးသေးလေးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲယူဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး..
“ချစ်လို့ပေါ့ကလေးလေးရာ…”
ပါးနော်…ဒါဘာလုပ်မလို့လဲ…
ပါးရဲ့မျက်နှာဟာ…သွင်.သွင့်ရဲ့မျက်နှာနှင့်နီးကပ်လာသည်ကြောင့်….မျက်နှာကိုလွှဲဖယ်လိုက်လေတော့….
“First Kissလေ…Babyရဲ့…Babyက..
ပါးရဲ့မိန်းကလေးဖြစ်သွားပြီဆိုတော့…
ပါးကFirst Kissပေးမလို့…”
“ပါး…”
ခေါ်လို့ပင်မဆုံးသေး…ပါးရဲ့First Kissဆိုသည့်အနမ်းဟာ….ရင်ခုန်တက်စကလေးတစ်ယောက်ရဲ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကိုဆွဲကိုင်လှုပ်လိုက်သည့်အလား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~•❤❤❤
“ပါး…Babyစာလုပ်ပြီးပြီ..ပြောစရာရဗိတယ်ဆိုပြောလေ..”
“ခဏနော်Baby..ဒါလေးအဆုံးသတ်လိုက်အုံးမယ်…ခဏလေးပဲ..”
“ဟုတ်…ရပါတယ်ပါးရဲ့…”
ခဏမျှလုပ်လက်စလေးကိုအဆုံးသတ်လိုက်ပြီး…
“လာ…Baby..ဒီမှာထိုင်..”
ထလိုက်ကာ…babyကိုခုန်မှာထိုင်စေရန်နေရာပေးပြီး…Laptopမှာပြထားတဲ့အဆောက်အဦးဒီဇိုင်းတွေကိုကြည့်စေပြီး…
“Hotelဆောက်ဖို့လေ…အဲ့ဒါBabyကြိုက်တဲ့ဒီဇိုင်းကိုရွေး…”
“အာ..မဟုတ်တာ..ပါးရဲ့အလုပ်က်ိုBabyမရှုပ်ပါဘူး…”
“Babyကပါးအတွက်အရေးအပါဆုံးပဲလေ…အဲ့ဒီတော့Babyကြိုက်တဲ့ဒီဇိုင်းကိုပါးရွေးမှာ…”
“ပါး…”
“ဗ်….”
“အနားတိုးပါအုံး..”
လက်လေးဖြင့်ဟန်ပြကာအနားခေါ်လိုက်သည်ကြောင့်…ရောင်တိုးကပ်သွားတော့..ကလေးလေးကကိုယ့်ရဲ့ပါးကိုဖျက်ကနဲနမ်းလိုက်ပြီး…
“ပါးကချစ်ဖို့ကောင်းလို့”တဲ့။
ဒီကလေးလေးကြောင့်…ကိုယ့်မှာအချစ်ရူးကြီးကိုဖြစ်နေပါတော့တယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~•❤❤❤
“သွင်သွင်…နင့်ရဲ့ပါးနဲ့ငါတို့ကိုတစ်ခါလောက်တွေ့ပေးပါလား…”

“ကောင်မတွေနော်…နင်တို့တွေအကြောင်းငါမသိရင်ခက်မယ်…”

“နင့်ပါးရဲ့အသက်ကဘယ်လောက်ရှိပြီ…”
“အဟီး..၃၂တော့ရှိပြီဟ…”
“အမလေး…အဲ့အရွယ်ကဦးခေါ်လို့ကောင်းတဲ့အရွယ်ပဲ…ဦးမင်းသက်တန့်ရောင်ဆိုတော့…ဦးရောင်ပေါ့နော်…”

“ဟယ်…ကြည့်စမ်း…ခေါ်ချင်နေတယ်ပေါ့…သွားသေလိုက်လေ…”

“ဟဲ့..ဟဲ့..သွင်သွင်…မလုပ်နဲ့လေ..စက်ဘီးလဲမယ်…”
“ဟဲ့…ကားကိုဝင်တိုက်တော့မယ်လေ…”
“ကျွီ…”
“အမလေး…”
“သွင်သွင်..သွင်သွင်..ဘာဖြစ်သွားသးလဲ…”
ယုကလဲကျနေရာမှထမေးလာသလို..မဒီကလည်းသွင်သွင့်နားကိုရောက်လာ၏။
“အား…နာတယ်..ဟင့်..နာတယ်..”
“သမီးတို့…ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ…”
ကားပေါ်မှာ..အသက်၃၀ကျော်အရွယ်မျှရှိသည့်အန်တီကြီးကဆင်းလာပြီးမေး၏။
“အန်တီ….ကားကိုဘရိတ်အုတ်လိုက်ပါတယ်နော်…”
“ဟုတ်ပါတယ်..အန်တီမမှားပါဘူး…သမီးတို့ကအန်တီ့ကားကိုဝင်တိုက်မိတာပါ…”
ယုက…အန်တီကြီးကိုမမှားကြောင်းပြော၏။
“သမီး….လက်မှာသွေးတွေပါကော..”
“ဘုရာရေ…ပုလင်းကွဲရှသွားတာပဲ…အားနဲ့ဆိုတော့တော်နစ်သွားမယ်.”
“အား…ပါး..နာတယ်…ဟင့်.”
ပုလင်းကွဲကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့…လက်မောင်းကွဲသွားသည်က..အရိုးထိပင်မြင်နေရသည်ကြောင့်..
“အမလေး…သမီး…တော်တော်များသွားတာပဲ…သွေးတွေအရမ်းထွက်နေတယ်…အန်တီဆေးရုံကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်…”
“ဟင့်အင်း..မသွားဘူး….အီး..ဟီး…ပါးဆီပြန်မယ်….ပါးဆီလိုက်ပို့ပေး..ဟီး..”

“သမီးရယ်…ဆေးရုံအရင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ…ပြီးရင်..အန်တီအိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ်…”

“ဟင့်အင်း…ပါးဆီပဲပြန်မယ်…”
“အန်တီ…သူ့ကိုအိမ်ကိုပဲလိုက်ပို့ပေးပါ…”

“ဟုတ်ပါတယ်…သူ့ကိုချော့ဖို့မလွယ်ဘူးအန်တီ…သူ့ရဲ့ပါးတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်…”

“အဲ့ဒါဆို…အန်တီအိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ်နော်သမီး…သွေးတွေအရမ်းထွက်နေတယ်…သွေးထွက်လွန်ရင်သတိလစ်တက်တယ်..အန်တီ့ပုဝါနဲ့စည်းပေးမယ်..”

လည်ပင်းမှာ…စည်းထားတဲ့ပုဝါလေးကိုအမြန်ဖြည်ပြီး…လက်ကိုတင်းတင်းပတ်စည်းထားကာ..အိမ်လိုက်ပို့ပေးရန်သာစီစဉ်ရတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~•❤❤❤
“ရောင်ရေ….လုပ်ပါအုံး…လာပါ…အမြန်လာပါအုံး…ဒီမှာသွင်သွင်လေးလေ…သွင်သွင်လေးလက်မှာသွေးတွေ…”
“အီး…ဟီး..ဟီး…”
“ဟီး…ဟီး..ဟီး..”
မနေ့ကBabyရွေးထားတဲ့ဒီဇိုင်းတွေကို….နိုင့်ဆီပို့နေခိုက်မှာပဲ….မမရဲ့အသံနှင့်အတူ…ငိုသံတွေရောထွေးဆူညံနေသည်ကြောင့်…ရောင်အတော်စိတ်ပူသွားရ၏။Laptopကိုဒီတိုင်းပိတ်ခဲ့ကာ….အမြန်ပြေးလာခဲ့လေတော့…လက်မှာသွေးသံတရဲရဲနဲ့babyကိုတွေ့ရချေပြီ..။
“Baby…”
“ပါး…အဟီး..ဟီး..ဟီး…”